Μία δημοσκόπηση που δεν έγινε ποτέ

ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;

Το 77% των Άγγλων επιθυμούν ένα πολιτικό σύστημα στο οποίο “συγκεκριμένες προτάσεις θα πρέπει να αποφασίζονται από τους πολίτες μέσω δημοψηφίσματος” (1995 – Δημοσκόπηση ‘State of Nation’). Το 85% των Γερμανών υποστηρίζει την θεσμοθέτηση δημοψηφισμάτων σε εθνικό επίπεδο (2005 – Δημοσκόπηση της Emnid) Το 82% των Γάλλων τάσσεται υπέρ των δημοψηφισμάτων με πρωτοβουλία πολιτών (2003 – Δημοσκόπηση της SOFRES) Το 81% των Ολλανδών επιθυμούν την θεσμοθέτηση δημοψηφισμάτων (2002 – Δημοσκόπηση SPC) Σε μια ιδιαίτερα εκτεταμένη έρευνα στις Η.Π.Α. (και στις 50 Πολιτείες), τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι Αμερικανοί πολίτες υποστηρίζουν τους θεσμούς της άμεσης δημοκρατίας σε ποσοστό 67,8% (κατά μέσο όρο), έναντι μόνο ενός 13,2% το οποίο τάχθηκε κατά των δημοψηφισμάτων. (M.D.Waters “Initiative and referendum almanac” – 2003 Carolina Academic Press) Τι συμβαίνει αντίστοιχα όμως στην Ελλάδα;

ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ

Μέχρι πολύ πρόσφατα η λέξη δημοψήφισμα ήταν ‘απαγορευμένη’ στην Ελλάδα. Διαβάζαμε ή ακούγαμε κατά καιρούς από τα ΜΜΕ πως στην τάδε Πολιτεία των Η.Π.Α. αποφασίσθηκε κάτι, αλλά ποτέ το ότι η απόφαση αυτή ήταν αποτέλεσμα δημοψηφίσματος πρωτοβουλίας πολιτών. Παρακολουθούμε πάντα με ενδιαφέρον την Προεδρική εκλογή στις Η.Π.Α., αλλά πότε και κανένα ΜΜΕ δεν θεώρησε ενδιαφέρον να επισημάνει πως ταυτόχρονα διεξάγονται εκατοντάδες Πολιτειακά δημοψηφίσματα. Τα δημοψηφίσματα πρωτοβουλίας πολιτών ήταν – και δυστυχώς συνεχίζουν να είναι – ένα τεράστιο πολιτικό ζήτημα το οποίο κανένα κόμμα δεν θέλησε να συμπεριλάβει στις μείζονες προτάσεις του. Για την πολιτική ελίτ είναι ένα επικίνδυνο μυστικό το οποίο οφείλει να παραμείνει μυστικό. Έτσι, ενώ ακούμε για την διεξαγωγή διαφόρων δημοσκοπήσεων, κανένα κόμμα, οργανισμός, ΜΚΟ ή οποιαδήποτε άλλη οργάνωση ή εταιρεία δημοσκοπήσεων, δεν θεώρησε ποτέ ενδιαφέρον να ρωτήσει τους Έλληνες πολίτες: “επιθυμείτε την διεξαγωγή δημοψηφισμάτων με πρωτοβουλία πολιτών;”, ή “ θα θέλατε να έχουν την δυνατότητα οι πολίτες να ακυρώσουν ή να προτείνουν οι ίδιοι έναν νόμο;”. Είναι ηλίου φαεινότερο πως όλοι όσοι έχουν εξουσία και ισχύ, για ευνόητους λόγους, δεν επιθυμούν να ξεκινήσει ένας τέτοιος δημόσιος διάλογος. Δεν επιθυμούν να ζητήσουν την διεξαγωγή μιας τέτοιας δημοσκόπησης. Τότε όμως, σε ποιον μένει να το κάνει; Ποιος είναι αυτός που θα ρωτήσει τα παραπάνω, πολύ απλά και ταυτόχρονα πολύ σοβαρά ερωτήματα, στους πολίτες της Ελλάδας;

ΜΟΝΟ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

Αυτή είναι προφανώς η μόνη λογική απάντηση. Στην πληγωμένη Ελλάδα του 2015, των «λεφτά υπάρχουν», της “αναδιαπραγμάτευσης των μνημονίων” και των “έντιμων συμβιβασμών”, ο μόνος που θα τολμήσει να ρωτήσει τους Έλληνες αν επιθυμούν να αποφασίζουν αυτοί για τις ζωές και το μέλλον της χώρας τους, είναι μόνο οι ίδιοι οι Έλληνες πολίτες. Αυτό που δεν έχει κάνει (και δεν πρόκειται να κάνει) κανένα κόμμα, οργανισμός, ΜΚΟ, οργάνωση ή εταιρεία δημοσκοπήσεων θα πρέπει να το κάνουμε εμείς. Θα πρέπει εμείς οι ίδιοι να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας: “επιθυμούμε ακόμα να αποφασίζουν άλλοι και ερήμην μας, για εμάς;”. Αν ναι, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, ο λαός έχει πάντα δίκιο. Αν η απάντηση είναι όμως ένα μεγάλο όχι (όπως είδαμε ότι συμβαίνει σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο) τότε θα πρέπει να δούμε πολύ προσεκτικά το τι πρέπει να κάνουμε. Εσείς τι λέτε;